Wednesday, April 09, 2008

خدیجه مقدم همه جا بود و هست

تمام روز به خدیجه مقدم فکر می کردم. زنی 56 ساله که از هیج تلاشی در جهت اهداف و آرمان هایش دریغ نمی کرد و نمی کند. به خاطر دارم که برای آزادی زینب چه قدر تلاش کرد و هر روز به وزرا می رفت. تابستان گذشته هم که دانشجویان تحکیم و امیرکبیر بازداشت شده بودند با خانواده های دانشجویان دربند پیگیر آزادی آنان شده بود. برای دلآرام و بسیاری دیگر از فعالین قدم های مثبت و موثری بر داشته است.
فعالیت های او در ان جی اوها و سازمان های مختلف آن قدر زیاد است که با خود می گویی خانم مقدم واقعا الگوی یک فعال مدنی است. نمی دانم برای شخصی که تا دیروز برای آزادی و رهایی ما از میله های زندان تلاش می کرد چه می توانیم بکنیم غیر از آنچه که خود او انجام می داد.
خدیجه مقدم متأسفانه در شرایط بدی در بازداشتگاه موقت وزرا نگهداری می شود. جایی که دسترسی به تلفن ندارد و قاعدتا امکانات زندان را هم ندارد. همه اینها برای افزایش فشار بر او است و چه قدر این جمله خدیجه مقدم محکم و زیبا بود. وقتی بازچرس از او خواسته آخرین دفاع خود را بکند «نحوه زندگی من دفاعیه من است.»