این مطلب رو سه ماه پیش نوشته بودم. الان وقت پستشه....
حس عجیبی بود وقتی زدم پست جدید و خواستم که بنویسم. دستم تو نوشتن خیلی کند شده. نمی دونم آخرین باری که پست گذاشتم کی بود ولی از اون روزای دور خیلی گذشته و خیلی دنیای من تغییر کرده. نمی دونم نوشتن اون همه اتفاق و خاطره که خیلی هاش رو فراموش هم کرده ام فایده ای داره یا نه ولی اون نسیم کوچیک همیشه غر غرو اینقدر عوض شده که گاهی توی آینه به خودش نگاه می کنه حتی نمی شناسه.
خیلی چیزا رو از دست دادم و خیلی چیزا به دست آوردم. یه کوله بار تجربه شاید با ارزش ترین اون ها باشه. ایران رو ترک کردم. یه جای دیگه هستم نمی دونم کجا. توی یه اتاق ۲۰ متری در کپنهاگ که اصلن نمی دونم دارم چی کار می کنم. ذهنم به شدت خسته و کند شده.
امروز شنیده که ساکم که پر از خاطره بود برام با همه وسایل و کتاب هام گم شده و هیچ نشانه ای ازش نیست. تموم شد.
کتاب شعر فروغم که از اولین روزای راهنمایی داشتم گم شد و چند تا کتاب دیگه هم همینطور. مدارکم شاید. و خیلی چیزای دیگه. من خسته ام و الان دلم می خواد گریه کنم به اندازه تمام دنیا غم دارمممممممممممممم
حس عجیبی بود وقتی زدم پست جدید و خواستم که بنویسم. دستم تو نوشتن خیلی کند شده. نمی دونم آخرین باری که پست گذاشتم کی بود ولی از اون روزای دور خیلی گذشته و خیلی دنیای من تغییر کرده. نمی دونم نوشتن اون همه اتفاق و خاطره که خیلی هاش رو فراموش هم کرده ام فایده ای داره یا نه ولی اون نسیم کوچیک همیشه غر غرو اینقدر عوض شده که گاهی توی آینه به خودش نگاه می کنه حتی نمی شناسه.
خیلی چیزا رو از دست دادم و خیلی چیزا به دست آوردم. یه کوله بار تجربه شاید با ارزش ترین اون ها باشه. ایران رو ترک کردم. یه جای دیگه هستم نمی دونم کجا. توی یه اتاق ۲۰ متری در کپنهاگ که اصلن نمی دونم دارم چی کار می کنم. ذهنم به شدت خسته و کند شده.
امروز شنیده که ساکم که پر از خاطره بود برام با همه وسایل و کتاب هام گم شده و هیچ نشانه ای ازش نیست. تموم شد.
کتاب شعر فروغم که از اولین روزای راهنمایی داشتم گم شد و چند تا کتاب دیگه هم همینطور. مدارکم شاید. و خیلی چیزای دیگه. من خسته ام و الان دلم می خواد گریه کنم به اندازه تمام دنیا غم دارمممممممممممممم
